Muziek is niet wat ik doe, het is wie ik ben

Muziek bereikt je op een niet-verstandelijke manier, het brengt harmonie en straalt energie uit.

Het is een gave die ik altijd heb gehad. Op de middelbare school speelde ik al klassieke fluitmuziek in het openbaar, maar ik had het gevoel dat er iets ontbrak. Zoals mijn broer het uitdrukte: “Als je bladmuziek weggeblazen is, heb je niets om te spelen”. Hij had gelijk. Dus besloot ik Jazz te gaan studeren. Hier is mijn versie van Coltrane’s Giant steps, tijdens mijn afstudeerconcert.

Na mijn afstuderen, raakte ik meer betrokken bij Latin en Caribische muziek.

Hier is mijn compositie en onze nummer 1 hit op Curaçao 1992 met ons orkest Sanvada.

Al sinds zeer vroege leeftijd was ik bezig met mijn eigen bands. In 1986 toerde ik bijvoorbeeld met mijn jazzkwartet door de Ardêche, Frankrijk.
De enige manier om in mijn levensonderhoud te voorzien was het hebben van verschillende bands en veel lesgeven.
Daarom deed ik een tweejarige postdoctorale studie in cultureel management, in de hoop op beter inkomen.
Toen ik als festivalmanager werkte, ontmoette ik mijn connectie met Cuba en richtten we de “Claves Foundation” op, ik woonde af en toe in Havana.
Hieronder kunt u de band “Proyeccion Sonera” beluisteren, die ik dus vanuit Cuba naar Nederland (en de Nederlandse TV) heb gebracht.

Ik concentreerde me weer op mijn eigen spel en maakte een CD met de muziek uit Curaçao die ik 20 jaar lang had verzameld:” CARICIA DI TOTOLIKA.”
Samen met vooraanstaande muzikanten uit Curaçao namen we een volledig akoestische CD op, met behoud van een unieke muziekstijl.

Toch verlangde terug naar Latin Jazz, met meer improvisatie.
Ik stelde de “Afro Caribbean All Stars” samen en nam deze 9-koppige Latin Jazz band mee naar Zuid-Afrika.
Een vrouwelijke bandleider zijn is uniek, al helemaal met mijn groep Caribische mannelijke muzikanten, vol machismo!
De band klonk explosief en we deden waardevolle workshops in de townships. Er zijn alleen opnames van de repetities.

Vanaf 2004 ben ik bijna elk jaar in Suriname geweest, zowel in de stad als het in binnenland, om op te treden en les te geven o.a. aan het conservatorium en vaak in combinatie met een reis naar de Caribische eilanden.

In 2009 heb ik de beroemde Magnum Band, een Haïtiaans orkest in Miami, benaderd, waaruit een samenwerking en verschillende optredens zijn voortgekomen.

Ook keerde ik in 2009 terug naar Zuid-Afrika voor een kleinere tournee met “Tucan Tucan”, het orkest van de legendarische meesterdrummer Frank Paco in Kaapstad.

In Nederland organiseerde ik enkele festivals, nam een nieuwe CD op; “CERCA” en componeerde voor theaters en festivals.
Vanaf 2007 r/m 2012 werd ik beleidsontwikkelaar voor populaire muziek, voor Kunstfactor, een nationaal instituut. 
In 2017 verhuisde ik naar Frankrijk.
Rond 2018 werd ik uitgenodigd door de Universiteit van Arkansas, om een concert te geven met Latijns-Amerikaanse protestliederen en gaf ik een taalkundige lezing over Papiamento, de creoolse taal van Curaçao.

In de Ardèche geef ik nog steeds, op regelmatige basis, kleinschalige concerten, organiseer ik culturele evenementen en geef ik zowel privé als op muziekscholen  les in dwarsfluit, zang, piano en jazz(improvisatie).

In januari 2020 heb ik de eer gehad om samen met Don Julio, het Domburg Jazz Festival in Suriname op te zetten en te openen, daarna had ik ook een mooi latin jazz optreden op Curaçao:

Onderstaand nog meer muzikale avonturen, als eerste een duo met de inmiddels overleden grootmeester Lazaro Issaqui:

een duo optreden met percussionist Albert van Osch: 

Nadat ik het klassiek zingen weer heb opgepakt, is dit een mooi voorbeeld van hoe dat er uitziet/klinkt:

Vanaf 2019 zijn Francis Gerö en ik begonnen met klankbad concerten door middel van meditaties, mantra samenzang, gongs, klankschalen enz.

Latijns-Amerikaanse band: